Niedawno dopytałam znajomego księdza o to co jest grzechem w tej dziedzinie (właściwie na różnych etapach życia już o tym słyszałam), ale mam wątpliwości na które on nie umie odpowiedzieć (jest paulistą, pracuje w wydawnictwie a nie bezpośrednio z ludźmi na parafii).
Jestem mężatką od ponad 2 lat mamy 6 miesięczne dziecko. Przez ponad rok po ślubie stosowaliśmy npr. Choć karty obserwacji mówią, że różne "formy zastępcze"w 2 fazie były regułą (a ja tego nie pamiętałam - bo może nie chciałam dopiero po przejrzeniu kart to wiem). Całą ciążę baliśmy się uprawiać seks, bo poprzednia ciąża zakończyła się poronieniem, więc również były te formy zastępcze. Po urodzeniu dziecka nie miałam siły wracać do obserwacji, wyszłam z założenia że w ciążę nie zajdę i tak, ale mąż z rozsądku chciał używać prezerwatywy, a ja się zgodziłam traktując to jako sytuację tymczasową. Dwa miesiące temu wróciłam do obserwacji, choć mierzenie temperatury nadal jest problematyczne (wstaje w nocy, dziecko rano budzi się o różnych porach czasem z płaczem). Okazało się też, że moje ciało jest inne niż przed ciążą i muszę się go tak naprawdę uczyć na nowo, a npr poporodowy jest daleeeeeki od doskonałości i po prostu nie ufam ani jemu ani obserwacjom. Więc nadal kilka razy był seks w sposób nieakceptowany przez naukę kościoła. Mój mąż nie rozumie i nie przyjmuje nauki Kościoła pod tym względem. Ja nie rozumiem, ale to że Kościół uznaje coś za grzech budzi mój niepokój i chciałabym się jakoś do tego dostosować. Chciałabym się dowiedzieć czy Kościół uznaje, że mój mąż - który tego po prostu nie rozumie - grzeszy? Rozumiem że ja jeśli rozumiem jednak więcej - to tak, ale on wcale. A antykoncepcja (nie ważne jaka) jest dla niego wyrazem troski o mnie i o synka i przyszłe dzieci. Chce je zaplanować i dostosować ich pojawianie się do poczucia bezpieczeństwa, bo u niego w domu były cały czas awantury i pretensje o pieniądze, ciągle czegoś brakowało. Drugie pytanie co to tak naprawdę jest "otwartość na życie"? My przed ciążą uprawiając coś jakby stosunek przerywany w 2 fazie zdawaliśmy sobie sprawę, że on nie chroni przed ciążą - zmniejsza szanse na dziecko (całkowity stosunek to u nas blisko 100% szans - dwie ciąże były w pierwszym cyklu starań o dziecko), ale jej nie usuwa i godziliśmy się z tym że może być dziecko. Ja to sobie tłumaczę raczej tak, że wstrzemięźliwość to znak i ofiara dla Boga jako umartwienie - bo nic oprócz modlitwy i umartwienia nie możemy mu dać. Ale gdybym miała rację - to brak umartwienia nie byłby grzechem, prawda?
Kolejne pytanie, to czy księża są jakoś szkoleni z npr? Bo powinni być szkoleni lepiej niż są!! Taki mam wniosek po ostatniej spowiedzi.
I chyba najważniejsze - czy można uznać, że któreś z grzechów które opisałam u nas nie były w naszym przypadku grzechami ciężkimi? Czytałam o. Knotza i rozumiem, że sama mam ocenić czy to co robię jest grzechem ciężkim, czy nie? Bo sama mam decydować czy chodzić do komunii czy muszę się najpierw wyspowiadać. Jakoś nie do końca czuję się na siłach i przy spowiedzi liczyłam na poradę - bo realnie oceniam, że nie da się tego wyeliminować całkiem form zastępczych czy nawet prezerwatyw do czasu powrotu normalnych cykli - czyli ok 9 miesięcy jeszcze bo zamierzam karmić jeszcze ok miesięcy więc oceniam że tak długo potrwa powrót płodności. Ale ksiądz tak szybko zakończył spowiedź (szybkim rozgrzeszeniem), że nie zdołałam o nic się spytać.
Nie jestem w stanie tutaj opisać dokładnie wszystkiego, ale liczę na jakąś poradę.
Adres tej strony mam z forum http://www.naturalnemetody.fora.pl z tego co tam czytam, to są jeszcze inni księża oprócz o. Knotza zajmujący się tematem i niekoniecznie się ze sobą nawzajem zgadzają - dlaczego kościół nie ma jednolitego stanowiska? Ludzie na forum piszą też, że niektórzy księża mówią, że w ogóle nie należy się spowiadać z różnych pieszczot w czasie płodnym - bo to nie grzech. O. Knotz pisze co innego.
Przepraszam, że to chaotyczne ale na tyle mnie stać dziś, z góry dziękuję za odpowiedź.